آی کبوتر که نشستی روی گنبد طلا
تو که پرواز می کنی تو حرم امام رضا

من کبوتر بقیع ام با تو خیلی فرق دارم
سرم و بجای گنبد روی خاکها می ذارم

خونه قشنگ تو کجا و این خونه کجا
گنبد طلا کجا قبرهای ویرونه کجا

اون جا هر کی میپره طائر افلاکی میشه
این جا هر کی می پره بال و پرش خاکی میشه

اونجا خادما با زائر آقا مهربونن
اینجا زائرا رو از کنار قبرها می رونن

تو که هر شب می سوزه چلچراغا دور و برت
به امام رضا بگو غریب تویی یا مادرت

کی میگه که تو غریبی غریب عاشق نداره
روز و شب این همه مجنون رو خاکت سر می ذاره

غریب اونه تو بقیع شمع و چراغی نداره
نه ضریح و نه حرم حتی رواقی نداره....

ان شاءالله روزی در تقویمها خواهند نوشت :

((تعطیل ، روز فرج مهدی فاطمه (س) . ))

و در مدینه کنار ساختمان نیمه کاره ای تابلوی زیر را می بینیم .

(( پروژه حرم مطهر بی بی دو عالم ، حضرت فاطمه زهرا (س) . ))

کارفرما : قائم آل محمد .

پیمانکاران : یاران حضرت .

مساحت : وسعت دل تمام شیعیان .

. . .

دیگر زمین جاذبه ندارد

اکنون...

فقط....

چهره زیبا جاذبه دارد

پول جاذبه دارد

جایگاهو پستو مقام جاذبه دارد

نمیدانم چرا مردم شبیه اصحاب کهف شدند

ساعت به وقت مهدی 12 است ولی آن ها هنوز در خوابند

آهـــــــــــــــــــــــــــــای مردم

چقدر میخوابید

بس است دیگر

از خواب غــــــفلت برخیزید....

ببخشید ابرو داری کردم...


می پرسند :حالا قرارتان كجاست؟

جواب میدهم:خیلی جاها.مثلا جمكران؛همین نزدیكی است

البته گاهی خودش به بعضی از با معرفت ها سر می زند.

می پرسند:چه جور آدمی است؟

می گویم:"یاعلی"بگویی،تا آخرش همراهت هست.تو او را فراموش می كنی،

او تو را فراموش نمی كند.

می پرسند:جوری حرف می زنی كه انگار فامیل ویا خویشاوند هستید!

می گویم:بله! نسبتی داریم.

می پرسند:چه نسبتی؟

می گویم:مولایم هستند.

گفت وگو تمام میشود.از هم كه جدا می شویم،

رو می كنم به شما كه نمی دانم كجا هستی ومی گویم:

«درست گفتم آقا جان !؟ اگر چیزی اشتباه گفتم،اگر لاف زدم،شما ببخشید.

آبروداری كردم،آخر زشت است جلوی دیگران بگویم مولایم را خوب نمی شناسم.»

این جمعه ها که ختم به مختار میشود

بدجور دل ، طالب دیدار می شود

ای منتقم بیا که به عالم نشان دهیم

شیعه عزیز است و جز او خوار می شود . . .

.

.

.

وقتی میگیم خدا کند که بیایی

شاید او می فرماید خدا کند که بخواهید . . .

.

.

.

روی تو را ز چشمه نور آفریده اند / لعل تو از شراب طهور آفریده اند

خورشید هم به روشنی طلعت تو نیست / آیینه تو را ز بلور آفریده اند

پنهان مکن جمال خود از عاشقان خویش / خورشید را برای ظهور آفریده اند . . .

.

.

.

ای آخرین توسل سبز دعای ما

آیا نمیرسد به حضورت دعای ما؟

شنبه،دوباره شنبه، دوباره سه نقطه چین…

بی تو چه زود میگذرد هفته های ما

.

.

.

منتظرم منتظرم مسافرم زود برسه

یه صبح جمعه تو دعا مهدی موعود برسه

.

.

.

ما مست علوفه ایم، مردن بهتر / بی برگ و شکوفه ایم، مردن بهتر

از غیبت طولانی تان شد معلوم / ما مردم کوفه ایم، مردن بهتر . . .

.

.

.

لحظه لحظه بوى ظهور مى آید / عطر ناب گل حضور مى آید

سبز مردى از قبیله عشق / ساده و سبز و صبور مى آید . . .

.

.

.

تو امام عصری و عصر جمعه های من این همه دلگیر!

گنهم چیست که در مرداب خویش افتاده ام گیر . . .

دعاى الهِى بِحَقِّ مَنْ نَاجَاكَ

درمهج ذكر شده كه اين دعاء حضرت حجّة عليه السلام است

اِلهى بِحَقِّ مَنْ ناجاكَ وَبِحَقِّ مَنْ

خدايا به حق هركه با تو راز گويد و به حق هر كه

دَعاكَ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَفَضَّلْ عَلى فُقَراَّءِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ

تو را در صحرا و دريا بخواند تفضل فرما بر فقيران مؤ منين و مؤ منات

باِلْغَناَّءِ وَالثَّرْوَةِ وَعَلى مَرْضَى الْمُؤْمِنينَ والْمُؤْمِناتِ بِالشِّفاَّءِ

به توانگرى و ثروت و بر بيماران مؤ منين و مؤ منات به بهبودى يافتن

وَالصِّحَةِ وَعَلى اَحْياَّءِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِاللُّطْفِ وَالْكَرامَةِ

و تندرستى و بر زندگان مؤ منين و مؤ منات به لطف و بزرگوارى

وَعَلى اَمْواتُ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالْمَغْفِرَةِ وَالرَّحْمَةِ وَعَلى

و بر مردگان مؤ منين و مؤ منات به آمرزش و مهربانى و بر

غُرَباَّءِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالرَّدِّ اِلى اَوْطانِهِمْ سالِمينَ غانِمينَ

غريبان مؤ منين و مؤ منات به بازگرداندن آنها به وطنشان بسلامتى و بهره مندى به حق

بِمُحَمَّدٍ وَآلِهِ اَجْمَعينَ

محمد و آل او همگى

متن شعر به طاها به یاسین

به طاها به یاسین به معراج احمد

به قدر و به کوثر به رضوان و طوبی به وحی الهی به قرآن جاری به تورات موسی و انجیل عیسی بسی پادشاهی کنم در گدایی چو باشم گدای گدایان زهرا (س) چه شب ها که زهرا (س) دعا کرده تا ما همه شیعه گردیم و بی تاب مولا غلامی این خانواده دلیل و مراد خدا بوده از خلقت ما مسیرت مشخص، امیرت مشخص، مکن دل ای دل بزن دل به دریا که دنیا به خسران عقبا نیرزد به دوری ز اولاد زهرا نیرزد. و این زندگانی فانی جوانی خوشی های امروز و اینجا به افسوس بسیار فردا نیرزد 

اگر عاشقانه هوادار یاری اگر مخلصانه گرفتار یاری اگر آبرو میگذاری به پایش یقینا یقینا خریدار یاری بگو چند جمعه گذشتی ز خوابت؟ چه اندازه در ندبه ها زاری یابی؟ به شانه کشیدی غم سینه اش را؟ و یا چون بقیه تو سربار یاری اگر یک نفر را به او وصل کردی برای سپاهش تو سردار یاری به گریه شبی را سحر کردی یا نه؟ چه مقدار بی تاب و بیمار یاری؟ دل آشفته بودن دلیل کمی نیست اگر بی قراری بدان یار یاری و پایان این بی قراری بهشت است بهشتی که سرخوش ز دیدار یاری 

نسیم کرامت وزیدن گرفته و باران رحمت چکیدن گرفته مبادا بدوزی نگاه دلت را به مردم که بازار یوسف فروشی در این دوره بد شدیدا گرفته خدایا به روی درخشان مهدی به زلف سیاه و پریشان مهدی به قلب رئوفش که دریای داغ است به چشمان از غصه گریان مهدی به لبهای گرم علی یا علی اش به ذکر حسین و حسن جان مهدی به دست کریم و نگاه رحیمش به چشم امید فقیران مهدی به حال نیاز و قنوت نمازش به سبحان سبحان سبحان مهدی به برق نگاه به خال سیاهش به عطر ملیح گریبان مهدی به حج جمیلش به جاه جلیلش به صوت حجازی قرآن مهدی به صبح عراق و شبانگاه شامش به آهنگ سمت خراسان مهدی به جان داده های مسیر عبورش به شهد شهود شهیدان مهدی مرا دائم الاشتیاقش بگردان مرا سینه چاک فراقش بگردان تفضل بفرما بر این بنده بی سر و پا مرا همدم و محرم و هم رکاب سفرهای سوی خراسان و شام و عراقش بگردان

یا مهدی یامهدی مددی

بهش گفتم: امام زمان عج رو دوست داری؟
گفت: آره ! خیلی دوسش دارم


گفتم: امام زمان حجاب رو دوست داره یا نه؟
گفت: آره!


گفتم : پس چرا کاری که آقا دوست داره انجام نمیدی؟
گفت: خب چیزه!…. ولی دوست داشتن امام زمان عج به ظاهر نیست ، به دله


گفتم: از این حرف که میگن به ظاهر نیست ، به دله بدم میاد
گفت: چرا؟


براش یه مثال زدم:
گفتم: فرض کن یه نفر بهت خبر بده که شوهرت با   یه دختر خانوم دوست شده و  الان توی یه رستوران داره باهاش شام می خوره.  تو  هم سراسیمه میری و می  بینی بله!!!! آقا نشسته و داره به دختره دل میده و   قلوه می گیره.عصبانی  میشی و بهش میگی: ای نامرد! بهم خیانت کردی؟ بعد  شوهرت  بلند میشه و بهت  میگه : عزیزم! من فقط تو رو دوست دارم. بعد تو بهش  میگی:  اگه منو دوست  داری این دختره کیه؟ چرا باهاش دوست شدی؟ چرا آوردیش  رستوران؟  اونم بر می گرده میگه: عزیزم ظاهر رو نبین! مهم دلمه! دوست داشتن  به دله…


دیدم حالتش عوض شده


بهش گفتم: تو این لحظه به شوهرت نمیگی: مرده   شور دلت رو ببرن؟ تو نشستی  با یه دختره عشقبازی می کنی بعد میگی من تو دلم   تو رو دوست دارم؟ حرف  شوهرت رو باور می کنی؟
گفت: معلومه که نه! دارم می بینم که خیانت می کنه ، چطور باور کنم؟ معلومه که دروغ میگه


گفتم: پس حجابت….
اشک تو چشاش جمع شده بود
روسری اش رو کشید جلو
با صدای لرزونش گفت: من جونم رو فدای امام زمانم می کنم ، حجاب که قابلش رو نداره


از فردا دیدم با چادر اومده
گفتم: با یه مانتو مناسب هم میشد حجاب رو رعایت کرد!
خندید و گفت: می دونم ! ولی امام زمانم چــــــادر رو بیشتر دوست داره
می گفت: احساس می کنم آقا داره بهم لبخنــــــــــد می زنه

سه یاد آوری کوتاه :

هرشب ما به رختخواب میرویم.

هیچ اطمینانی هم نداریم که فردا صبح زنده بر می خیزیم.

با این حال ساعت را برای فردا صبح کوک می کنیم.

این یعنی اُمید.

کودکی یکساله را تصور کنید؛

زمانی که شما او را به هوا پرتاب می کنید ، او میخندد.

چرا که میداند شما او را خواهید گرفت.

این یعنی اعتماد.

روز تمام روستائیان تصمیم گرفتند برای بارش باران دعا کنند؛

در روزی که برای دعا همگی جمع شدند ،

تنها یک پسر بچه با خود چتر داشت.

این یعنی ایمان

خوب ، حالا با همین امید ، اعتماد و ایمان یه دعای قشنگ برای تعجیل در فرج مولا کن !

اللهم عجل لولیک الفرج والعافیت والنصر وحشرنا مع الأبرار و جعلنا من اعوانه و انصاره

اگر که آمدی من رفته بودم

اسیر سال و ماه و هفته بودم

دعایم کن دوباره جان بگیرم بیایم در رکاب تو بمیرم

----------------------------------------------
مانده ام با غم هجران نگارم چكنم ؟

عمربگذشت و نديدم رخ يارم چكنم؟

چشم آلوده كجا ، ديدن دلدار كجا؟

چشم ديدار رخ دوست دارم، چكنم

(الهم عجل لولیک الفرج)

اى نـسـیـم سـحـر آرامـگـه یـار كـجـاسـت؟

مـنزل‏آن مه عاشق كُش عیار كجاست؟

هـرسـر مـوى مـرا با تـو هـزاران ‏كـار اسـت مـا كـجاییم و ملامتگر بیكار كجاست؟

ساقى و مطرب و مى،جمله‏ مهیاست ولى عـیش، بى یار مهیا نشود یار كجاست؟

----------------------------------------------

صبحی گره اززمانه واخواهد شد

رازشب تاربرملا خواهدشد درراه

، عزيزيست كه باآمدنش هرقطب نما قبله نماخواهد شد

اللهم عجل لوليك الفرج

گفتم:امام زمان رو دوست داری؟

گفت: آره ! خیلی دوسش دارم

گفتم: امام زمان حجاب رو دوست داره یا نه؟

گفت: آره!

گفتم : پس چرا کاری که آقا دوست داره انجام نمیدی؟

گفت: خب چیزه!…. ولی دوست داشتن امام زمان عج به ظاهر نیست ، به دله

گفتم: از این حرف که میگن به ظاهر نیست ، به دله بدم میاد گفت: چرا؟

براش یه مثال زدم:

گفتم: فرض کن یه نفر بهت خبر بده که شوهرت با یه دختر خانوم دوست شده و الان توی یه رستوران داره

باهاش شام می خوره. تو هم سراسیمه میری و می بینی بله!!!! آقا نشسته و داره به دختره دل میده و قلوه

می گیره.عصبانی میشی و بهش میگی: ای نامرد! بهم خیانت کردی؟


بعد شوهرت بلند میشه و بهت میگه : عزیزم! من فقط تو رو دوست دارم. بعد تو بهش میگی: اگه منو دوست

داری این دختره کیه؟ چرا باهاش دوست شدی؟ چرا آوردیش رستوران؟ اونم بر می گرده میگه: عزیزم ظاهر رو

نبین! مهم دلمه! دوست داشتن به دله

دیدم حالتش عوض شده

بهش گفتم: تو این لحظه به شوهرت نمیگی: مرده شور دلت رو ببرن؟ تو نشستی با یه دختره عشقبازی می

کنی بعد میگی من تو دلم تو رو دوست دارم؟ حرف شوهرت رو باور می کنی؟


گفت: معلومه که نه! دارم می بینم که خیانت می کنه ، چطور باور کنم؟ معلومه که دروغ میگه

گفتم: پس حجابت….

اشک تو چشاش جمع شده بود

روسری اش رو کشید جلو

با صدای لرزونش گفت: من جونم رو فدای امام زمانم می کنم ، حجاب که قابلش رو نداره

از فردا دیدم با چادر اومده

گفتم: با یه مانتو مناسب هم میشد حجاب رو رعایت کرد!

خندید و گفت: می دونم ! ولی امام زمانم چــــــادر رو بیشتر دوست داره

می گفت: احساس می کنم آقا داره بهم لبخنــــــــــد می زنه

یا دائِم، یا حَیُّ، یا وِتْرُ، یا فَرْدُ، یا اَحَدُ، یا قَوِیُّریُّ، یا قَدیمُ یا قادِرُ.

عمری است که از حضوراو جاماندیم

در غربت سردخویش تنها ماندیم

او منتظر است تا که ما برگردیم

ماییم که در غیبت کبری ماندیم

مولای من، ای سبزترین بهار هستی...!
بیا که دل آسمانیم سخت تنگ آمدن توست.
بیا که آسمانیان غریب مانده اند.
بیا که بی تو زمین تنگ است و آسمان دلتنگ...!
ای کشتی نجات اگر تو نیایی آسمان دلمان گرفته خواهد بود
و داغ عصرهای آدینه هر هفته بر دلهایمان سنگینی خواهد کرد.
ای مهربان من اگر تو نیایی حیات بوی ماندن نخواهد داشت و زنده بودن بوی زندگی نخواهد داد.
ای مهربان ترین منجی موعود...!
چاره مان فقط به دست توانای توست.
مولای من...!
عاشقانه تو را دوست می دارم...!
بیا که در انتظارت در هر لحظه شعر انتظار را
         می سرایم :
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

اي صبا نکهتي از خاک ره يار بيار  
ببر اندوه دل و مژده ديدار بيار
نکته روح فزا از دهن دوست بگو  
نامه خوش خبر از عالم اسرار بيار
صد گونه زمين زبان بر آورد  
در پاسخ آنچه آسمان گفت
اي عاشق آسمان، قرين شو  
با آن که حديث نردبان گفت
آنها، نه دلها که گلهاي بي نجابت اند که ترا انتظار نمي کشند. و آنها نه سرها، که سنگهاي بي صلابت اند، اگر از شميم فرج، چون گل نشکفند. مادران، ما را به روزگار غيبت بر زمين نهادند، و در کام ما حلاوت ظهور ريختند. پدران، هر صبح آدينه، دستان دعاي ما را ميان انگشتان اجابت خود مي گرفتند و در کوچه باغهاي نيايش به ندبه مي بردند. آموزگاران، نخست حرفي که در گوش ما خواندند، دلواژه هاي مهر با خورشيد سپهر بود.
روح پدرم شاد که مي گفت به استاد  
فرزند مرا هيچ مياموز به جز عشق
از ياد نمي برم آن روز را که با پدر گفتم: کدامين کوه ميان ما و او غروب افکند؟ گفت: فرزندم! دانستم که بالغ شده اي، که نابالغان از او هيچ نپرسند و به او هرگز نينديشند. گفتم: در کنار کدامين برکه بنشينم، تا مگر ماه رخسارش در او بتابد؟ گفت: فرزندم! دانستم که از من ميراث داري، که پدران تو همه برکه نشين، بودند. گفتم: پدر جان! چرا عصر آدينه ها پرواي ما نداري؟ گفت: فرزندم! پروانه ها همه چنين اند. گفتم: مادر مرا چه روزي زاد؟ گفت: جمعه. گفتم: و شما. گفت: جمعه. گفتم: برادران و خواهرانم؟ گفت: جمعه. گفتم: چگونه است که ما همه جمعگانيم؟ گفت: در روزگار نامرادي، هر روز جمعه است، و جمعه ها صبح و ظهر و شام ندارند، همه عصرند. با گوشه جامه سبز دعا، اشک از چشم هاي خود دزديد و، گفت: فرزندم!
امروز چه روزي است؟ گفتم: جمعه. گفت: تا جمعه موعود، چند آدينه راه است؟ گفتم: يک يا حسين ديگر. گفت: حسين را، تو مي شناسي؟ گفتم: همان نيست که صبحهاي جمعه، پرده خوان ندبه خون است؟ گفت: و عصرهاي جمعه، کبوتران فرج را، يک يک بر بام انتقام مي نشاند. مادرم به ما پيوست. دلگير بود، اما مهربان. چادر بي رنگ و روي شب فامش را هنوز از سر برنداشته بود که از بيت الاحزان پرسيد. نگاه پدر به سوي ما لغزيد و چشمهاي من، در افق خيره ماند. پدر يا مادر، نمي دانم، يکي گفت: شايد امروز، شايد فردا، شايد... همين جمعه.
بس جمعه که در فصل تو افسرد  
بس خنده آينه که پژمرد
پروانه چه بسيار که در پاي تو اي شمع  
خنديد و ندانست که اقبال سحر مرد

جهان بشریت وقتی به ثمر می‌رسد و میوه شاداب می‌دهد که انسان کاملی به عنوان «مهدی موجود موعود» عجلّ الله تعالی فرجه الشَّریف ظهور کند، که وارث همه انبیاء و اولیای الهی است... . اولین جملات امام زمان عج پس از ظهور

برمنبرها به مردم بگویید و به آنها امر کنید که توبه کنند و برای فرج و تعجیل ظهور حضرت حجت (عج) دعا نمایند و این دعا مثل نماز میت نیست که واجب کفائی باشد و به انجام دادن آن از سوی بعضی از مکلفین از سایرین ساقط گردد بلکه مانند نمازهای یومیه است که برتمام مکلفین واجب است آن را انجام دهند

جمعه یعنی یک غروب وعده دار / وعده ترمیم قلب یاس زار

جمعه یعنی مادر چشم انتظار / درهوای دیدن روی نگار

جمعه یعنی یه سماء دلواپسی / می شود مولا به داد ما رسی . . . ؟

**************************************

از میان اشک ها خندیده می آید کسی / خواب بیداری ما را دیده می آید کسی

با ترنم با ترانه با سروش سبز آب / از گلوی بیشه خشکیده می آید کسی . . .

اللهم عجل لولیک الفرج

بخوان دعای فرج را دعا اثر دارد

دعا کبوتر عشق است بال پردارد

بخوان دعای فرج را که یوسف زهرا(س)

ز پشت  پرده غیبت به ما نظر دارد

مزرعه عاشقان به بار می آید

گریه ما یک زمان به کار می آید

پای پیاده کنار جاده نشسته ام

منتظرم ، دارد آن سوار می آید

حرف بزرگان ما دوتا شدنی نیست

او که بگوید سر قرار می آید   ...

امان از آن زمانی که بیفتد...

به روی نامه ام چشمان مهدی (عج)

دلش می گیرد و با چشم گریان...

بگوید: این هم از یاران

مهدی(عج)    ...

اي آنکه در نگاهت حجمي زنور داري

کي از مسير کوچه قصد عبور داري؟

چشم انتظار ماندم، تا بر شبم بتابي

اي آنکه در حجابت درياي نور داري

من غرق در گناهم، کي مي کني نگاهم؟

برعکس چشمهايم چشمي صبور داري

از پرده ها برون شد، سوز نهاني ما

کوک است ساز دلها، کي ميل شور داري؟

در خواب ديده بودم، يک شب فروغ رويت

کي در سراي چشمم، قصد ظهور داري؟

وسط جــاذبه ی این همه رنگ

نوکرت تا به ابد رنگ شماست

بی خیـال همه ی مردم شهر

دلم آقا به خدا تنگ شماست

“اللهم عجل لولیک الفرج”

یادمان باشد بودند,

بودند کسانی که بر خاک افتادند,

تا بر خاک نیفتیم.

کمی باران میان کوچه های بی تو کافی نیست

سیل می خواهد تا بشوید

رسوب سالیان تنهایی را!

یاد گرفـتم هـر وقـت دلم واســــه کسی تنگ شد،

شب بـــرم کنار پنجـــره ی اتاقــــــم

و یه ســـــتاره تو آسمــــون به نامــش بزنم

الان مدتهــاست که

همـــــه ی ستاره هـــای آسمون به نامت شده!!!

نمیــــــای آقـــــــا؟؟؟

پرهیز از افراط و تفریط: امام زمان (عج) در توقیعی می فرمایند:

«تقوا پیشه کنید، تسلیم ما باشید و کار را به ما واگذارید که بر ماست شما را از سرچشمه سیراب بیرون آوریم چنانکه بردن شما به سرچشمه از سوی ما بود … به سمت راست میل نکنید و به سوی چپ نیز منحرف نشوید.»

ای  حلقه  اتصال این  ارض  و سما

ای جمعه به جمعه کنج سرداب دعا

با  مهر  شما  رزق دل  امضا  بشود

در این عرفه،همرهتان،کرب و بلا

بوی ظهور می رسد از کوچه های ما

نزدیک تر شده به اجابت دعای ما

دیگر دو بال آرزویمان شکسته است

از انتظار پر شده حال و هوای ما

این هفته هم سه شنبه شب جمکران گذشت

پاسخ نداشت این همه ، آقا بیای ما

ما از ندیدنت بخدا شکوه می کنیم

ای امتداد هرشب یا ربنا ما

دیگر به اخر خط دوری رسیده ایم

ای انتها غیبت تو ابتدای ما

این پنج روزه نوبت ما ، کاش با تو بود

بر روی رد پای تو می بود پای ما

یک جمعه گریه های تو را درک می کنیم

عجل ، امام منتقم کربلای ما

  دلم به وسعت دنیا گرفته آقاجان!

از این زمانه از این جا گرفته آقاجان!

  بیا دوای غم و غصه ها تویی مولا

برای توست که دل ها گرفته آقاجان!

  میان خشکی این شهر مانده ام عمری

دلم بهانۀ دریا گرفته آقاجان!

  کجا جزیرۀ خضراست من نمی دانم

دلم برای همان جا گرفته آقاجان!

  هزار سال نگاه شکستۀ زهرا

برای توست که احیا گرفته آقاجان!

  از آن زمان که نبودی دلم به نامت بود

عجیب نیست که حالا گرفته آقاجان!

  هزار سال گذشته هنوز پنهانی

غریب مانده ام آقا خودت که می دانی ...

به گزارش فرهنگ نیوز، در قطعه ۲۶ گلزار شهدای بهشت زهرا(س) یادبودی است که خیلی‌ها با دیدن عکس صاحب آن و عنوان «شهید گمنام» که روی سنگ مزار نوشته شده، می‌روند و زائر شهید مفقودالاثر «ابراهیم هادی» می‌شوند؛ شهیدی که برای بچه‌های جنوب شرق تهران و کسانی که اهل دل هستند، خیلی عزیز است البته این شهید برای جوان‌هایی که کتاب «سلام بر ابراهیم» را خواندند، حال و هوای دیگری دارد.

عاشقی دردسری بود نمی دانستیم

حاصلش خون جگری بود نمی دانستیم

پر گرفتیم ولی باز به دام افتادیم

شرط، بی بال و پری بود نمی دانستیم

آسمان از تو خبر داشت ولی ما از تو

سهممان بی خبری بود نمی دانستیم

آب و جاروی در خانه ما شاهد بود

از تو بر ما گذری بود نمی دانستیم

این همه چشم به راهی نگرانم کرده

خود این هم نظری بود نمی دانستیم

با صداي کدام پروانه؛

با آواز کدام سنگ؛

با ترانه کدام باران؛

ويراني همواره مان را فرياد بزنيم؟

اي دور از دسترسِ نزديک!

اي سخاوت هر روزه زمين!

که نماز مهرباني ات را ستاره ها، هزار مرتبه اقتدا کردند.

و هر روز، تشنه تر از پيش، سر به کوهوار شانه هايِ آسماني ات گذاشتند.

چقدر اين روزهاي بي تو، کش آمده اند! چقدر طولاني شده، صداي نيامدنت!

چقدر غليظ است هواي دلتنگي ات!

اي مهرباني بي حدّ!

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد، نیامدی
چه اشک ها به چهره ها رسوب شد، نیامدی
خلیل آتشین سخن، تبر به دوش بت شکن
خدای ما دوباره سنگ وچوب شد، نیامدی
برای ما که خسته ایم ودل شکسته ایم، نه
ولی برای عده ای چه خوب شد، نیامدی
تمام طول هفته را در انتظار جمعه ام
دوباره صبح، ظهر، نه غروب شد، نیامدی

اللهم عجل الوليك الفرج.
براي تعجل در ظهور مولايمان مهدي صلوات...
.....
يه منتظر موعود كه زانو زده و چشم به راه محبوبش هست يه كبوتر از كبوتراي آقا امام رضا(ع) كه ميخواد دلش رو پر بده به سوي محبوبش ...
التماس دعا.

بسم الله....

السلام ای آفتاب پشت ابر
                                     السلام ای اوج قله، کوه صبر

السلام ای فخر آدم در زمین

                                        یادگار حضرت روح الامین . . .

 چه انتظار عجيبي
تو بين منتظران هم
عزيز من چه غريبي !
عجيب تر آن كه چه آسان
نبودنت شده عادت
چه بي خيال نشستيم
نه كوششي ، نه تلاشی
فقط نشسته و گفتيم :
خدا كند كه بيايي....

مولای درد 
مولای درد با غم زهرا چه می‌کنی؟!
بی‌کس شدی! چه بی‌کس و تنها ... چه می‌کنی؟!

زهرا شکست دست تو را بسته دید؛ نه؟!
با سنگ‌ها و زخم‌زبان‌ها چه می‌کنی؟!

گفتی که مرگ فاطمه تیری به چشم بود
با اشک‌های زینب کبرا چه می‌کنی؟

تسکین‌دهنده‌ی دردهای بی‌کسان 

امروز، دردهای خودت را چه می‌کنی؟

یک چاه، حرف تو را می‌شنید! چاه!
با چشم‌های خونی مولا چه می‌کنی؟!

قائم ما غيبتى طولانى خواهد داشت، شيعيان را چنان مى‏بينم كه براى پيدا كردن او دشت و دمن را زير پا گذارند و او را پيدا نكنند! بدانيد آنها كه در غيبت وى در دين خود ثابت بمانند و از طول مدت غيبتش منكرش نشوند، روز قيامت با من خواهند بود.

مهدى موعود ( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار) ؛ متن ؛ ص333

للهم عجل لولیک الفرج ...

یا صاحب العصر و الزمان (عج) !! ، آقاجان !! ، مولای من !! ، عزیز زهرا (س(

سلام بر وجود مبارک و عزیز و گرامی تان .

جز در خانه ات و پیشگاه ملکوتی ات ، رو به کدام سوی ببرم ؟ دست نیاز به جانب کدامین دراز کنم ؟ حال آنکه ولی و امام زمانم ، بزرگواری چون شما باشید ...

آقا !! بخدا دلتنگ تنهایی هجران شمایم و طاقتم در این مسیر پربلا و سنگین ـ خود بزرگوارتان می دانید ـ که طاق شده است ...

مولاجان !! آخر با همه دلتنگی ها ، هر چه می جویم ، پیدایتان نمی کنم ، یعنی قابل و لایق دیدار نیستم ، گر چه با سوز دل و جان می گویم: عزیز علی ان اری الخلق و لاتری ...

جان مادرت زهرا (س) ، برای رفع و فرج این هم و غم بزرگ ، دست ملکوتی و نازنینت را به آستان قدس الهی، بلند کن و در حقمان دعای خیر ، و برای گره گشایی هایمان به درگاه خدا ، شفاعت فرمای ... ،

یا وجیهاً عنداله ! اشفع لنا عنداله ...

هجر تو ، ز درد و داغ ، دلگیرم کرد.

اندوه و غم زمان ، زمینگیرم کرد.

گفتند که ؛ جمعه می رسی از کعبه ،

این رفتن جمعه جمعه ها ، پیرم کرد

الهی! اگر چه بهشت چون چشم و چراغ است ، بی دیدار تو درد و داغ است.

الهی! اگر مرا در دوزخ کنی دعوی دار نیستم ، و اگر در بهشت کنی بی جمال تو خریدار نیستم.

الهی! من به حور و قصور ننازم ، اگر نفسی با تو پردازم ، از آن هزار بهشت سازم.

الهی! جمال تو راست، باقی زشتند، و زاهدان مزدوران بهشتند ... در دوزخ اگر وصل تو در چنگ آید از حال بهشتیان مرا ننگ آید ... ور بی‌تو به صحرای بهشتم خوانند صحرای بهشت بر دلم تنگ آید

الهی! با تو آشنا شدم، از خلایق جدا شدم و در جهان شیدا شدم، نهان بودم؛ پیدا شدم.

الهی! هر كه تو را شناخت، هر چه غیر تو بود بینداخت.

الهی! اگر یك بار گویی بنده من، از عرش بگذرد خنده من.

الهی! بر هر كه داغ محبّتِ خود نهادی، خِرمن وجودش را به باد نیستی در دادی.

الهی! من كیستم كه تو را خواهم، چون از قیمت خود آگاهم، از هر چه می‌پندارم كمترم، و از هر دمی كه می‌شمارم بدترم ... پیوسته دلم دم از رضای تو زند جان در تن من نفس برای تو زند .... گر بر سر خاك من گیاهی روید از هر برگی بوی وفای تو زند

الهی! اگر خامم، پخته‌ام كن، و اگر پخته‌ام، سوخته‌ام كن.ما را از فضل و كرم خود آن ده، كه آن به ... این بنده چه داند كه چه می‌باید جُست داننده تویی هر آنچه دانی آن ده.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى حُجَّتِكَ فى اَرْضِكَ وَخَليفَتِكَ فى بِلادِكَ الدّاعى اِلى سَبيلِكَ وَالْقآئِمِ بِقِسْطِكَ وَالْفآئِزِ بِاَمْرِكَ وَلِىِّ الْمُؤْمِنينَ وَمُبيرِ الْكافِرينَ.

ابن بابویه ازحضرت باقر علیه السلام روایت کرده که فرمود: چون آیه انَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ ﴿یس - ۱۲﴾ نازل شد ابوبکر و عمر خدمت پیغمبر اکرم صلی الله و علیه و آله و سلم آمدند و گفتند : ای رسول خدا آیا منظور از امام مبین تورات است؟ فرمود: خیر... پرسیدند: آیا انجیل است؟ فرمود: خیر  پرسیدند: آیا مراد قران است؟ فرمود: خیر.

در همین موقع امیر المومنین علیه السلام وارد شد. پیغمبر اکرم صل الله علیه و آله و سلم فرمود: آن امام مبین که خداوند همه چیز را در آن بیان فرمود علی علیه السلام است که پروردگار علم هر چیزی را در وجود برادر و وصی و خلیفه بعد از من علی علیه السلام به ودیعه نهاده است. ( معانی الاخبار ص95ح1).

و نیز از عمار روایت کرده که گفت: در یکی از غزوات و جنگها که در خدمت امیرالمومنین علیه السلام بودم از بیابانی عبور میکردیم که مملو از مورچه بود. گفتم: ای مولای من! آیا کسی هست که شماره این مورچگان را بداند؟ فرمود: بلی ای عمار! من میدانم و میتوانم تعداد آن را تعیین کنم.

گفتم: یا امیرالمومنین! تعداد اینها را از کجا میدانید؟ فرمود: ای عمار ! مگر سوره یس را نخوانده ای؟ آن جایی که میفرماید: «و کل شیئی احصیناه فی امام مبین» ؟ عرض کردم: بلی فدایت شوم این سوره را مکرر خوانده ام. فرمود : ای عمار منظور از «امام مبین »که خدا فرموده است منم.

( فضائل شاذان ص ۹۴) ( تفسیر جامع ج ۵ ص ۶۱۳)

اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ صَلَواتِكَ وَصَلَواتِ مَلاَّئِكَتِكَ الْمُقَرَّبينَ وَاَنْبِياَّئِكَ الْمُرْسَلينَ وَعِبادِكَ الصّالِحينَ وَاَهْلِ السَّمواتِ وَالاْرَضينَ وَمَنْ سَبَّحَ لَكَ يا رَبَّ الْعالَمينَ مِنَ الاْوَّلينَ وَالاْ خِرينَ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَنَبِيِّكَ وَاَمينِكَ وَنَجِيِّكَ وَحَبيبِكَ وَصَفِيِّكَ وَخآصَّتِكَ وَ صَفْوَتِكَ وَخِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ

 حضرت ابوالحسن علیه السلام درباره آیه شریفه: و لَهُ اَسلَمَ مَن فی السّمواتِ والارضِ طوعاًو کرها  (آل عمران - ۸۳) تمام ساکنان آسمان و زمین خواه و ناخواه تسلیم فرمان اویند و بازگشت همه به سوی اوست. فرمودند:

درباره قائم علیه السلام نازل شده هنگامیکه علیه یهودی و نصاری و صابئین و زنادقه و مرتد ها و کفار در شرق و غرب زمین قیام میکند و اسلام را به آنها پیشنهاد میدهد....هر کدام از آنها با رغبت مسلمان شود او را دستور میدهد که نماز بخواند و زکات بدهد و آنچه بر هر مسلمان واجب است انجام دهد. و هر کس مسلمان نشد گردنش را میزند تا اینکه در مشارق و مغارب زمین یک نفر غیر از موحد باقی نماند.

 عرض کردم : قربانت گردم در روی زمین مردم بسیارند قائم علیه السلام چگونه میتواند همه انها را مسلمان ند یا گردن بزند؟ فرمودند: هرگاه خداوند چیزی را بخواهد اندکی را زیاد و زیاد را کم گرداند.

مولای من، ای سبزترین بهار هستی...!
بیا که دل آسمانیم سخت تنگ آمدن توست.
بیا که آسمانیان غریب مانده اند.
بیا که بی تو زمین تنگ است و آسمان دلتنگ...!
ای کشتی نجات اگر تو نیایی آسمان دلمان گرفته خواهد بود
و داغ عصرهای آدینه هر هفته بر دلهایمان سنگینی خواهد کرد.
ای مهربان من اگر تو نیایی حیات بوی ماندن نخواهد داشت و زنده بودن بوی زندگی نخواهد داد.
ای مهربان ترین منجی موعود...!
چاره مان فقط به دست توانای توست.
مولای من...!
عاشقانه تو را دوست می دارم...!
بیا که در انتظارت در هر لحظه شعر انتظار را
         می سرایم :
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی